„Pierwsza miłość, ta najpiękniejsza, która kształtuje nasze myśli
i serca na zawsze. Ta, o której śnimy wieczorami, będąc
w kolejnym, lepszym lub gorszym, związku. Ta wyidealizowana, jedyna i niepowtarzalna .” Wioletta Piasecka „Sny pachnące poziomkami”
To wzruszająca opowieść o walce o szczęście, realizacji marzeń i sile pamięci. Autorka zaprasza nas do świata młodziutkiej dziewiętnastoletniej Leny Szejny, która staje w obliczu drastycznych zmian w swoim życiu po śmierci ojca.
Książka ta jest pełna emocji i uniesień, które trzymają czytelnika w napięciu od pierwszych stron. Główna bohaterka, Lena, musi opuścić leśniczówkę, w której spędziła większość swojego życia. To miejsce było dla niej nie tylko domem, ale także skarbnicą wspomnień związanych z ukochanymi rodzicami.
Od razu nasuwa się pytanie, czy można wymazać z pamięci najwspanialsze chwile życia i zacząć od nowa w zupełnie innym miejscu i być w nim równie szczęśliwym? Lena podejmuje wyzwanie, przeprowadzając się do Trójmiasta, stawiając czoło życiu na własnych zasadach. Dziewczyna wyjeżdża do Gdańska. Tam znajduje prace i stancje, a także poznaje Igora, prawnika, który jest zaborczy chwilami wręcz chorobliwie zazdrosny, zarozumiały i próbuje manipulować uczuciami dziewczyny. Czy Lena podejmie właściwe decyzje? Czy pójdzie za głosem swojego serca? Trzeba jeszcze tutaj dodać, że niezwykle ważnym wątkiem powieści jest relacja pomiędzy Leną, a młodym podleśniczym Kamilem, który obiecuje ojcu Leny opiekę nad nią. Ta relacja jest skomplikowana i pełna sprzecznych emocji, ponieważ między tym dwojgiem rodzi się niespodziane uczucie przed, którym Lena z rozsądku próbuje uciec, aby zapobiec rozpadowi związku Kamila. Mimo uczuć którymi go darzy nie chce być powodem dla którego porzuci on narzeczoną. Jednak czy da się uciec przed prawdziwą miłością i oszukać przeznaczenie? Czy dziewczynie uda odnaleźć się swoje miejsce w nowej rzeczywistości?
Dodatkowym atutem tej powieści jest podróż czytelnika przez otaczające piękno natury, zapach lasu, czy obcowanie z leśną zwierzyną, jak również fakt, iż możemy poznać leśne zwyczaje czy zobaczyć całą leśną naturę oczami Leny i innych ludzi z oddaniem dbających o leśny ekosystem.
Pisarka porusza temat marzeń i ich realizacji. Stawia przed nami mnóstwo ważnych pytań: czy warto śnić o rzeczach, które zdają się nam niedostępne, niemożliwe?Jak długo można udawać, że się czegoś nie widzi czy nie czuje? Ileż można pozostawać głuchym na poszepty własnej świadomości? Czy w ogóle tak można?
Podsumowując
„Sny pachnące poziomkami” to książka, która porusza emocje i skłania do refleksji nad życiem, marzeniami i miłością. Wiola Piasecka stworzyła historię, która przyciąga czytelnika od pierwszych stron i nie pozwala mu oderwać się od lektury aż do samego końca. To opowieść o sile wspomnień, nadziei i odwadze stawienia czoła zmianom.
Polecam tę książkę wszystkim, którzy szukają wzruszającej i inspirującej historii, a także mają ochotę na pachnącą podróż ścieżkami lasu. Możemy z niej wynieść wiele wartości, a pierwsza która przychodzi mi do głowy to ta, że po każdej burzy wychodzi słońce. Książka w moim odczuciu jest słodko-gorzka.Trudna, a zarazem nieco bajkowa. Jednak ja uważam, że książki są po to, aby w nich wszystko zdarzyć się mogło.
Przyjemnie było spotkać się z naturą, poznać tajniki leśnictwa i zrelaksować się przy okazji. Książka pozostawiła mi niedosyt i momentami mogłoby być „pełniej” „więcej” czy „trochę szerzej”.Ja jednak wiem, że Wiola pisze całym swoim 💗 i wszystko przeżywa wraz z bohaterami swoich książek.
Sprawdźcie jednak sami jak odbierzecie tę historię.
📚📚📚📚 Spodziewałam się po niej więcej odczuwam spory niedosyt po jej przeczytaniu, co wcale nie oznacza, że uważam tę książkę za złą.
Pamiętajcie jednak, że wszystko co tutaj czytacie to wyłącznie moja osobista opinia, a wy możecie mieć zupełnie odmienną.
Książka została wysłuchana przy pomocy aplikacji BookBeat - Zakup własny
By być na bieżąco zaglądajcie na mój nowy fanpage Zaczytana Ola na Facebooku
Wpadajcie też na nowy profil Instagram Zaczytana Ola📚
Bardzo mi się ta książka podobała.
OdpowiedzUsuńRozumiem to i mi także się podobała😊
UsuńAutorkę znam, ale tej książki nie czytałam, choć widywałam na blogach, może jednak nadrobię :)
OdpowiedzUsuńZachęcam
UsuńPiękna książka. Druga część jest jej dopelnieniem . Dla mnia ta dylogia jest wyjątkowa.
OdpowiedzUsuńCieszę się , że tak Ci się podoba, najważniejsza jest przyjemność z lektury , którą czytasz,
UsuńNie znam jeszcze autorki. Piękny tytuł, ale recenzje przeróżne, większość podobnych do Twoich odczuć.
OdpowiedzUsuńTo zależy co kto lubi i na co akurat masz ochotę,😊
UsuńMuszę w końcu poznać twórczość autorki. Wiele dobrego słyszałam o jej książkach. ;)
OdpowiedzUsuńMożesz przeczytać także inne moje recenzje , książek autorki i wybrać coś dla siebie😊
UsuńNie czytałam jeszcze żadnej książki autorki, ale tak cudownie zachęcasz, że kto wie.
OdpowiedzUsuńNie znam,ale kiedyś poznam jak nie będzie ciekawszych propozycji😜
OdpowiedzUsuń